Zoals verwacht smorgens ontbijten in het tegenovergelegen café. Ons afbeeldingenboekje komt goed van pas al herkennen ze de sneetjes witbrood niet. Nou laat dan maar zitten. Dan blijkt dat je automatisch turks brood bij je maaltijd van salade en ei krijgt en is alles van zelf opgelost. Weer een ardennentocht met een tussenstop in Ozurgeti en dan naar de kust. De band houdt zich goed op de mooie strakke betonnen weg maar voor alle zekerheid even afstappen als er een stukje keien komt. In onze tussenstop zien we mensen spaghetti eten met iets dus dat ook maar besteld. Dat blijken dus gebakken niertjes te zijn en de waardering is 1 voor en 1 tegen. We krijgen het dringende advies om niet weer door de bergen te rijden (veel te stijl en om eerlijk te zijn hadden we dat wel weer gehad) maar rechtstreeks naar de kust en dan omlaag. Onderweg nog een wegafsluiting tegen gekomen maar volgens de gebarentaal van de omstanders konden wij er met onze fietsen op de nek makkelijk doorheen. Wij dachten een een weggespoeld stukje weg maar het bleek een gedemonteerde brug te zijn die werd gerenoveerd. Gelukkig lag er een spoorbrug naast en het spoorverkeer is niet zo frequent dat je gevaar loopt bij het oversteken. Hoewel bij elke overgang staat een wachthuisje met volledige bezetting. Kuboleti is een bekende badplaats waar vooral russen en jongeren hun zomer doorbrachten. De eerste komen niet meer vanwege de oorlog in 2008 en de tweede groep heeft niks te makken. En dat is te zien. Leegstaande hotelcomplexen waarvan je niet weet of ze in aanbouw zijn of op het punt staan om gesloopt te worden. Toch houden ze de moed erin. Lekkere koffie, supervriendelijke bediening en allerlei mensen die strandattracties aan het opbouwen zijn voor de topmaanden juli en augustus. In het café (met wifi) ons hotel via booking.com gereserveerd. prima locatie. Nog een gast uit de Oekraïne ontmoet, Aikido-expert, die graag met zijn broertje en ons op de foto wil. S'avonds door de eigenaar naar een goed restaurant gebracht en het begint te lukken met bestellen. we eten nu alles op.